Rozwój biur coworkingowych na świecie i w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa
Okładka tom 35
PDF

Słowa kluczowe

coworking
współdzielone biura
współdzielone przestrzenie pracy

Jak cytować

TaczalskaA. (2017). Rozwój biur coworkingowych na świecie i w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa. Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej W Tarnowie, 35(3), 137-166. https://doi.org/10.25944/znmwse.2017.03.137166

Abstrakt

Coworking, choć bywa porównywany do biur sąsiedzkich i satelitarnych, jest nową formą organizacji pracy biurowej, plasującą się pomiędzy klasycznym zatrudnieniem a pracą domową. W systemie tym indywidualni przedsiębiorcy – freelancerzy – współdzielą przestrzeń biurową, pracując nad własnymi zadaniami. Historia coworkingu jest stosunkowo krótka, liczy niewiele ponad 10 lat. Jednak od czasu otwarcia pierwszego kolektywu w 2006 roku zyskała ogromną popularność, tak że prognozuje się, iż na koniec 2017 roku na całym świecie będzie już 1,2 mln zaktywizowanych użytkowników współdzielonych przestrzeni pracy. Tematem opracowania jest sytuacja biur coworkingowych w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa jako drugiego pod względem wielkości miasta w Polsce i największego spośród regionalnych rynków biurowych w kraju. Dla pełnego zobrazowania zjawiska coworkingu, wciąż nieznanego szerszej grupie odbiorców, analiza rynku krakowskiego została poprzedzona obszernym wstępem poświęconym omówieniu tej ogólnoświatowej tendencji, zasadom organizacji tego typu biur i historii ich powstawania, co poparto przykładami interesujących centrów z Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych. Na tym tle prezentowane są wyniki badania przestrzeni coworkingowych w Krakowie, wraz z przykładami, przeprowadzonego w okresie od stycznia do marca 2017 roku. Dane statystyczne dotyczące krakowskich współdzielonych przestrzeni pracy skonfrontowano z wartościami charakteryzującymi rynek warszawski, będący bezsprzecznie największym i najbardziej prężnym ośrodkiem w kraju, co ma na celu zarysowanie ogólnej sytuacji coworkingu w Polsce i daje podstawę określenia tendencji rozwoju tej formy organizacji pracy.

https://doi.org/10.25944/znmwse.2017.03.137166
PDF

Bibliografia

Aouf, R.S. (2016a). Antwerp co-working space by Going East encourages occupants to explore its diverse spaces [online, dostęp: 2017-02-16]. Dezeen Website. Dostępny w Internecie: https://www.dezeen.com/2016/12/21/antwerp-co-working-space-fosbury-sons-office-interior-design-going-east/.
Zobacz w Google Scholar

Aouf, R.S. (2016b). Tom Dixon’s Atrium co-working space opens in London [online, dostęp: 2017-03-16]. Dezeen Website. Dostępny w Internecie: https://www.dezeen.com/2016/05/19/tom-dixon-research-design-studio-atrium-co-working-space-interior-camden-london-uk/.
Zobacz w Google Scholar

Clark, J. (2007). Coworkers of the world unite [online, dostęp: 2017-02-04]. The American Prospect, October 1. Dostępny w Internecie: http://prospect.org/article/coworkers-world-unite.
Zobacz w Google Scholar

Coworking. (2017). W: Oxford Dictionaries [online, dostęp: 2017-01-21]. Dostępny w Internecie: https://en.oxforddictionaries.com.
Zobacz w Google Scholar

Deskmag. (2016) Coworking in the U.S. 2016. Results of the global coworking survey [online, dostęp: 2017--03-24]. Deskmag’s presentation of the US results on coworking 2016 at GCUC, Los Angeles, May 5, 2016. Dostępny w Internecie: https://www.slideshare.net/carstenfoertsch/coworking-in-the-usa-2016.
Zobacz w Google Scholar

Deskmag. (2017). Witryna internetowa [dostęp: 2017-01-21]. Dostępny w Internecie: deskmag.com.
Zobacz w Google Scholar

Florida, R. (2012). The Rise of Creative Class. New York: Basic Books. ISBN 9780465029938.
Zobacz w Google Scholar

Forlano, L. (2009). Work and the open source city [online, dostęp: 2017-03-15]. Urban Omnibus. Dostępny w Internecie: http://urbanomnibus.net/2009/06/work-and-the-open-source-city.
Zobacz w Google Scholar

Fosbury & Sons Co-Work / Going East. (2015). ArchDaily [online, dostęp: 2017-03-18]. Dostępny w Internecie: http://www.archdaily.com/802824/fosbury-and-sons-co-work-going-east.
Zobacz w Google Scholar

Fost, D. (2008). They’re working on their own, just side by side. New York Times, February 20.
Zobacz w Google Scholar

Gandini, A. (2015). The rise of coworking spaces: A literature review. Ephemera. Theory & Politics in Organization, 1, 193–205.
Zobacz w Google Scholar

JLL. (2016). The new era of coworking [online, dostęp: 2017-03-24]. Dostępny w Internecie: http://www.jll.eu/emea/en-gb/Documents/co-working/doc/JLL_Coworking-Trends-Report.pdf.
Zobacz w Google Scholar

Lange, B. (2011). Re-scaling governance in Berlin’s creative economy. Culture Unbound, 3, 187–208.
Zobacz w Google Scholar

Mairs, J. (2015). Pop-up office created around a tree trunk in London’s Hoxton Square [online, dostęp: 2017-03-16]. Dezeen Website. Dostępny w Internecie: https://www.dezeen.com/2015/06/11/pop-up-temporary-office-pilot-hoxton-square-shoreditch-hackney-parks-east-london-rooted-to-tree-trunk-translucentpod/.
Zobacz w Google Scholar

Mairs, J. (2017). SelgasCano completes plant-filled co-working space inside Lisbon market hall for Second Home [online, dostęp: 2017-03-15]. Dezeen Website. Dostępny w Internecie: https://www.dezeen.com/2017/02/14/second-home-lisboa-market-hall-co-working-plants-office-selgascano-portugal/.
Zobacz w Google Scholar

McKnight, J. (2016). Lesser Architecture transforms Brooklyn factory into colorful co-working space [online, dostęp: 2017-03-16]. Dezeen Website. Dostępny w Internecie: https://www.dezeen.com/2016/03/08/coworking-space-office-interior-leeser-architecture-coworkrs-brooklyn-new-york/.
Zobacz w Google Scholar

Merkel, J. (2015). Coworking in the city. Ephemera. Theory & Politics in Organization, 1, 121–139.
Zobacz w Google Scholar

Moriset, B. (2014). Building new places of the creative economy. The rise of coworking spaces. 2nd Geography of Innovation International Conference. Utrecht: Utrecht University.
Zobacz w Google Scholar

Reed, B. (2007). Co-working: The ultimate in teleworking flexibility [online, dostęp: 2017-02-04]. Network World. Dostępny w Internecie: http://www.networkworld.com/article/2287504/computers/co-working-the-ultimate-in-teleworking-flexibility.html.
Zobacz w Google Scholar

Spinuzzi, C. (2012). Working alone together. Coworking as emergent collaborative activity. Journal of Business and Technical Communication, 26(4), 399–441.
Zobacz w Google Scholar

Statista. (2017). Number of coworking spaces worldwide from 2005 to 2017 [online, dostęp: 2017-03-15]. Statista: The Statistical Portal. New York: Statista Inc. Dostępny w Internecie: http://www.statista.com/statistics/554273/number-of-coworking-spaces-worldwide/.
Zobacz w Google Scholar

Sturges, S. (2016). Interchange: Barr Gazetas and Tom Dixon create Camden co-working space [online, dostęp: 2017-03-18]. Wallpaper, May 23. Dostępny w Internecie: https://www.wallpaper.com/architecture/barr-gazetas-and-tom-dixon-create-camden-co-working-space-interchange.
Zobacz w Google Scholar

The Warsaw Hub. (2017). Wikipedia: wolna encyklopedia [online, dostęp: 2017-04-01]. Dostępny w Internecie:https://pl.wikipedia.org/wiki/The_Warsaw_Hub.
Zobacz w Google Scholar

US w Krakowie. (2017). M[iasto] Kraków [online, dostęp: 2017-03-24]. Kraków: Urząd Statystyczny. Dostępny w Internecie: http://krakow.stat.gov.pl/zakladka2/.
Zobacz w Google Scholar

US w Warszawie. (2017). Warszawa [online, dostęp: 2017-03-24]. Warszawa: Urząd Statystyczny. Dostępny w Internecie: https://warszawa.stat.gov.pl/warszawa/.
Zobacz w Google Scholar

Złowodzki, M. (1992). O środowisku architektonicznym pracy biurowej. Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej.
Zobacz w Google Scholar

© Copyright by Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie. Artykuły są udostępniane na podstawie Creative Commons Attribution Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Licencja Międzynarodowa

 

Pobrania

Dane pobrania nie są jeszcze dostepne