Inwestycje w wartości niematerialne i prawne a poziom innowacyjności technologicznej przemysłowych spółek giełdowych

Abstrakt

Za innowację w szerokim rozumieniu należy uważać każdą zmianę jakościową w sferze techniki i technologii produkcji, organizacji pracy, zarządzania, marketingu itp., która przyczyni się do modernizacji istniejącego bądź wprowadzenia nowego produktu albo nowej usługi na rynek. Działalność innowacyjna, komplementarna przede wszystkim dla branż gospodarki o wysokim stopniu zaawansowania technologicznego, wiąże się z wydatkowaniem znacznych środków pieniężnych na: zakup wiedzy ze źródeł zewnętrznych, zakup oprogramowania, prowadzenie prac badawczych i rozwojowych itp. Zasadniczym celem opracowania jest weryfikacja hipotezy badawczej, zgodnie z którą udział wartości niematerialnych i prawnych w aktywach trwałych przedsiębiorstwa różnicuje się ze względu na poziom stosowanej techniki. Badaniom empirycznym poddano przemysłowe spółki kapitałowe notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w latach 2005–2012. W badaniach wykorzystano klasyfikację sektorów przemysłu z punktu widzenia stopnia innowacyjności technologicznej, która została stworzona przez Eurostat w ramach Statystycznej Klasyfikacji Działalności Gospodarczych w Unii Europejskiej (NACE).