Praktyczne implikacje dla analiz ergonomicznych w zarządzaniu projektami wynikające z normy EN 16710-2 Metody ergonomiczne: Metodyka analizy pracy wspierająca projektowanie

Abstrakt

Ergonomiczna analiza stanowisk pracy jest podstawowym elementem każdego ergonomicznego projektu. W wielu przypadkach jednak przeprowadzana w sposób fragmentaryczny i nieustrukturyzowany, daje niepełny i mylący obraz ocenianych procesów pracy. Autorzy na podstawie własnych doświadczeń i metodyk zawartych w EN 16710-2 Metody ergonomiczne – Część 2: Metodologia analizy pracy do wspomagania projektowania przedstawili sposób postępowania i najważniejsze elementy, których zawarcie umożliwia rzetelną analizę ergonomiczną. Wskazano kluczowe elementy analizy ergonomicznej, którymi są: (1) ustalenie zastosowalności aparatu pozyskiwania danych w określonych warunkach, (2) zastosowanie triangulacji w stosowanych metodach badawczych, zarówno w analizie jakościowej, jak i ilościowej, (3) dobór odpowiedniej części analizowanego systemu, a w przypadku analizy fragmentarycznej zapewnienie przenoszenia wniosków jedynie na obszary nią objęte. Bardzo ważnym, aczkolwiek często pomijanym elementem analiz ergonomicznych jest wskazanie, w jaki sposób rezultaty związane z realizacją projektu przyczyniły się do rozwiązania problemów niezgodności, które są inherentnym elementem prawie każdego postępowania badawczego w obszarze organizacji pracy. Pozwala to na ustalenie, na ile zasadne jest wnioskowanie na podstawie zebranego materiału, a także ustalenie odchyleń od obowiązujących standardów. W artykule przedstawiono również schemat zarządzania przedsięwzięciami, tak aby uzyskiwane mogły być kontekstowe cele ergonomiczne.