Klastry jako forma współdziałania i innowacyjności na przykładzie bieszczadzkiego transgranicznego klastra turystycznego

Abstrakt

Klastry stanowią współcześnie jedną z form zrzeszania małych grup społecznych w dużą zbiorowość. Stwarzają korzystne warunki do działalności dla małych podmiotów, których potencjał rozwojowy jest ograniczony. Celem artykułu było przedstawienie znaczenia klastrów jako instrumentu pobudzającego współdziałanie przedsiębiorstw w branży turystycznej. Publikacja powstała na podstawie dostępnej literatury książkowej, danych statystycznych, jak również wiadomości netograficznych. W artykule przedstawiono pokrótce istotę i genezę klastrów. Dokonano charakterystyki pojęcia klastra, wskazano na korzyści wynikające z członkostwa w klastrach, scharakteryzowano ich cykl życia i podział oraz podano najważniejsze przykłady. Artykuł zawiera również charakterystykę klastrów turystycznych, jako szczególnego rodzaju współdziałania podmiotów. Tekst ukazuje rolę tego rodzaju form kooperacji na przykładzie bieszczadzkiego transgranicznego klastra turystycznego. Zastosowaną metodą badawczą była krytyka piśmiennicza i analiza danych zastanych. Z dostępnej literatury książkowej, netografii i danych statystycznych wynika jasno, że klastry przyczyniają się do zwiększania szans rynkowych dla podmiotów gospodarczych, również dla tych, które działają w branży turystycznej. Publikacja podejmuje ponadto próbę prognozy sytuacji klastrów w przyszłości w obliczu zmiennej sytuacji gospodarczej.