Abstrakt
Przedmiotem rozważań jest podpis elektroniczny jako podstawowy czynnik wpływający na poziom bezpieczeństwa internetowej transmisji danych oraz istotny czynnik rozwoju gospodarki elektronicznej. Autorka porównuje cechy podpisu własnoręcznego i podpisu elektronicznego. Omawia definicje i atrybuty podpisu cyfrowego w świetle dyrektywy UE z 13 grudnia 1999 r. Przedstawia mechanizm tworzenia i weryfikacji podpisu elektronicznego oraz infrastrukturę certyfikacji kluczy kryptograficznych.
Bibliografia
Deptuła T., Internet z autografem, Home & Market, 9/2000.
Zobacz w Google Scholar
Garfinkel S., Spafford G., Bezpieczeństwo w Unixie i w Internecie,Wyd. RM, Warszawa 1997.
Zobacz w Google Scholar
Dyrektywa Komisji Europejskiej w sprawie ram wspólnotowych dla podpisu elektronicznego.
Zobacz w Google Scholar
Komentarz, Biuletyn Związku Banków Polskich, 4/2000, http://www.zbp/biuletyn.htm.
Zobacz w Google Scholar
Karpiński P., Szanse bankowości elektronicznej, „Bank” 2000, nr 10.
Zobacz w Google Scholar
Kubiak M., Zastosowanie klucza publicznego PKI w zabezpieczeniu wymiany danych pomiędzy bankami, „Biuletyn Bankowy” 1999, nr 6.
Zobacz w Google Scholar
Nowakowski M., Protokół SSL. Zabezpieczenie internetowej transmisji danych — perspektywy rozwoju, „Biuletyn Bankowy” 1999, nr 12.
Zobacz w Google Scholar
© Copyright by Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie. Artykuły są udostępniane na podstawie Creative Commons Attribution Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Licencja Międzynarodowa