Procedura ewaluacji zdolności rozwojowej w zakresie potencjału wytwórczego przedsiębiorstwa

Abstrakt

Ogólnie rozumiana zdolność rozwojowa to kryterium oceny danego systemu (przedsiębiorstwa, instytucji, gospodarki narodowej), będące miarą możliwości realizacji przedsięwzięć na poziomie wysokiej efektywności oraz wyrażające umiejętności pomnażania majątku i kreowanie postępu w różnych dziedzinach działalności. Podstawowy problem przedstawiony w artykule to charakterystyka zdolności rozwojowej przedsiębiorstwa oraz sposób jej pomiaru w ujęciu wielokryterialnym. Formuła ta została osadzona w kontekście badań jakościowych, odniesionych do rodzajowo odmiennych kryteriów oceny. Różnorodność kryteriów podstawowych i subkryteriów, które stosuje się w procedurze ewaluacji, sprawia, iż oszacowanie wartości zdolności rozwojowej przebiega na zasadzie kwalifikacji agregatowej. Takie podejście wynika z tego, iż zdolność rozwojowa może być rozpatrywana w postaciach cząstkowych (szczegółowych), jak również w formie agregatowej. Proponowaną formułą oszacowania zdolności rozwojowej jest indeks IPXi. Jego odniesienie stanowi potencjał wytwórczy przedsiębiorstwa.