Praktyki nadzorcze i zarządcze a dobrostan pracowników

Abstrakt

Artykuł wskazuje na dobrostan pracowniczy zarówno w aspekcie jednostkowym, jak i w szerszym wymiarze – jako istotny czynnik mający wpływ na realizację celów, które stoją przed organizacją. Przedstawiono korzyści wynikające ze zwiększenia dobrostanu w pracy tak dla pracowników, jak i pracodawcy. Uwzględniając cechy pracy określone w witaminowym modelu Warra, koncepcjach Blancharda i Waltona, dokonano próby ukazania praktyk zarządczych, które mogą mieć pozytywny wpływ na dobrostan pracowników. Analizie poddano działania zarządcze w czterech sferach: delegowanie uprawnień – rozumiane jako przekazanie przez przełożonego części funkcji zarządzania; kontrola pracy – na bieżąco sprawowana przez przełożonego, mająca na celu zapewnienie prawidłowego przebiegu realizowanych procesów w ramach organizacji; ocena pracy i rozwój zawodowy; przestrzeganie zasad i norm etycznych zarówno w stosunku do zatrudnionych pracowników, jak i klientów. W każdym analizowanym obszarze wskazano rolę kadry kierowniczej w budowaniu dobrostanu pracowników oraz potrzebę zwiększania świadomości kadry zarządzającej w zakresie wpływu działań zarządczych na dobrostan pracowników. W tym kontekście podkreślono znaczenie kompetencji komunikacyjnej kadry kierowniczej wszystkich szczebli zarządzania, która jest podstawą budowania klimatu zaufania i współpracy pomiędzy przełożonym a podwładnym, jak również wewnątrz zespołu pracowniczego.