Innowacyjność w przemyśle spożywczym Unii Europejskiej i Polski

Abstrakt

W opracowaniu przedstawiono ważniejsze kwestie związane z innowacyjnością polskiego przemysłu spożywczego na tle całego przemysłu oraz Unii Europejskiej. Program ramowy UE na rzecz konkurencyjności, a także skorygowana Strategia Lizbońska stawiają za cel strategiczny stymulowanie innowacji w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG). W kolejności tematycznej i merytorycznej artykułu – po omówieniu kwestii teoretycznych związanych z innowatyką i innowacjami – przeanalizowano poziom innowacyjności polskiego przemysłu. Na podstawie omówionych mierników, w konkluzji autor stwierdza niski poziom innowacyjności przemysłu, zwłaszcza widoczny w kontekście porównań z wieloma innymi krajami. Podobnie sytuacja przedstawia się w przemyśle spożywczym, chociaż należy zauważyć, że w okresie transformacji systemowej dokonała się tutaj istotna jego restrukturyzacja i modernizacja. Potwierdza to przeprowadzona analiza zmian w tej gałęzi przemysłu w latach dziewięćdziesiątych i później. W świetle badań rankingowych „Rzeczpospolitej” (Lista 2000) i porównań innowacyjności w przedsiębiorstwach naszego przemysłu spożywczego w latach 2006 i 2009 zauważa się niekorzystne tendencje zachodzące w tej dziedzinie. Jednakże należy mieć na uwadze wpływ na tę sytuację światowego kryzysu finansowego oraz recesji gospodarczej w latach 2008–2009. Równocześnie warto w tym miejscu stwierdzić, że po wejściu do UE Polska wyszła z tych zagrożeń obronną ręką, m.in. dlatego, że została liczącym się eksporterem artykułów rolnych i żywności w Europie i świecie.